Endoprotezoplastyka stawu biodrowego



Zabiegi
Leczenie operacyjne nowotworowych i nowotworopodobnych zmian nerwów obwodowych i splotu ramiennego Korekcja palucha koślawego Uwolnienie kanału nadgarstka Rekonstrukcja ACL Osocze bogatopłytkowe Komórki macierzyste Endoprotezoplastyka stawu kolanowego Artroskopia stawu kolanowego Artroskopia stawu biodrowego Rekonstrukcja splotu ramiennego Leczenie urazowych uszkodzeń nerwów obwodowych kończyn Artroskopia barku Endoprotezoplastyka stawu biodrowegoZabiegi
Zabieg endoprotezoplastyki stawu biodrowego wykonywany jest główniej z powodu zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych biodra.
Choroba zwyrodnieniowa jest to najczęstsza nieodwracalna choroba stawów, w przypadku której dochodzi do niszczenia chrząstki stawowej. Początkowo chory odczuwa ból przy ruchach, następnie występują bóle spoczynkowe i bóle nocy. W miarę postępu choroby dołączają się trzeszczenia przy wykonywaniu ruchów, ograniczenia ruchomości w stawie, czasami zniekształcenia osi kończyny oraz ostatecznie poważne problemy z poruszaniem się. Tempo rozwoju choroby jest różny dla każdego pacjenta. Przebieg choroby zależny jest od wielu czynników. Częste przyczyny choroby zwyrodnieniowej to: otyłość, zaburzenia metaboliczne, choroby ogólnoustrojowe, martwice chrzęstno-kostne, nie leczone wrodzone zwichnięcia biodra, dysplazja, uszkodzenia struktur wewnątrzstawowych, zmiany zapalne czy pourazowe. W początkowych stadiach choroby zwyrodnieniowej lekarz może zalecić rehabilitację oraz stosowanie leków przeciwbólowych. Zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe z przewlekłym zespołem bólowym mogą być leczone jedynie przez zabieg wszczepienia sztucznego stawu.
Zabieg operacyjny polega na wymianie zniszczonego stawu i zastąpieniu go sztucznym, wykonanym z odpornych na ścieranie materiałów. Elementy tworzące sztuczny staw to trzpień endoprotezy, głowa endoprotezy, panewka i wkład. W zależności od wieku pacjenta i wskazań medycznych endoprotezy osadzane są na kości bez kleju – endoproteza bezcementowa lub za pomocą cementu kostnego – endoproteza cementowana.
W przypadku endoprotezy bezcementowej do trwałego połączenia z kością dochodzi przez wrośnięcie kości w porowaty materiał pokrywający endoprotezę. Proteza podczas zabiegu jest wbijana na tzw. ciasne dopasowanie.
Natomiast w przypadku endoprotezy cementowanej do trwałego połączenia elementów protezy z kością dochodzi poprzez użyty cement kostny (rodzaj kleju), który łączy trzpień i panewkę z kością.
O rodzaju endoprotezy decyduje chirurg, a na jego decyzję ma wpływ: wiek pacjenta, choroby towarzyszące mające wpływ na jakość kości, otyłość, dotychczasowa aktywność fizyczna i zawodowa. Należy mieć świadomość, że zmiana planów co do rodzaju wszczepianej endoprotezy może się dokonać w czasie samego zabiegu operacyjnego. Można powiedzieć w dużym uproszczeniu, że zabieg endoprotezoplastyki bezcementowej wykonuje się u ludzi z dobrą jakością kości.
Zabieg endoprotezoplastyki wykonuje się w znieczuleniu podpajęczynówkowym. Zniesione jest czucie bólu od pasa w dół z jednoczesną sedacją. Cięcie skóry wykonywane jest po stronie bocznej. Zabieg może zostać wykonany z dwóch różnych dostępów (sposób dotarcia do stawu przez chirurga, a o jego wyborze dostępu decyduje chirurg). Po dotarciu do stawu odcina się zniszczoną głowę kości udowej, następnie w tak przygotowane miejsce wbija się lub wkleja trzpień endoprotezy na którą nakłada się głowę endoprotezy. W kolejnym etapie zabiegu chirurg usuwa zniszczoną powierzchnię panewki kości biodrowej, tak by móc umieścić w niej sztuczną panewkę stawu biodrowego. W końcowym etapie zabiegu sprawdzane jest czy wszystkie elementy do siebie pasują i czy endoproteza nie ma tendencji do zwichnięć. Na pierwsze 48 godzin po zabiegu w stawie pozostawiany jest dren. Wykonujemy rutynowo w zerowej, pierwszej i drugiej dobie kontrolne badania laboratoryjne oraz kontrolne zdjęcie Rtg.
Rehabilitację pacjent rozpoczyna już następnego dnia po zabiegu operacyjnym. Rehabilitacja obejmuje ćwiczenia indywidualne z rehabilitantem. Pomaga on także w czasie pierwszej pionizacji, uczy poruszać się z pomocą kul łokciowym, jak również udziela instrukcji w zakresie ćwiczeń wykonywanych samodzielnie. W ostatnim dniu pacjent uczy się poruszać po schodach. Dodatkowym wsparciem w procesie rehabilitacji jest użycie szyn CPM do ciągłego ruchu biernego.
Do zabiegu endoprotezoplastyki biodra kwalifikuje ortopeda. W czasie wizyty kwalifikacyjnej lekarz zbierze wywiad oraz przeprowadzi badanie lekarskie. Pomocne mogą być wykonane już wcześniej badania obrazowe. Prosimy o zabranie wszystkich badań tj. Rtg, rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa.
Zalecenia przed operacją:
Przygotowanie do zabieg – Zabieg endoprotezoplastyki jest wykonywany z reguły u pacjentów powyżej 50 roku życia. Jest to procedura zaliczana do dużych zabiegów. Mając na względzie niejednokrotnie zaawansowany wiek pacjenta, towarzyszące choroby i rozległość operacji proponujemy wykonanie niezbędnych badań i konsultacji jeszcze przed przyjęciem do szpitala. Pozwoli to zaoszczędzić stresu i zwiększa prawdopodobieństwo wykonania zabiegu operacyjnego
Zalecenia po operacji:
- zmiana opatrunków co 2 dni oraz usunięcie szwów skórnych w 10-tej dobie od zabiegu
- ćwiczenia usprawniające wg schematu przedstawionego przez rehabilitanta w szpitalu
- odciążanie operowanej kończyny przez okres wskazany na karcie informacyjnej
- stosowanie pończoch i kompresoterapii
- stosowanie leków przeciwbólowych
- stosowanie leków przeciwzakrzepowych