Obniżenie narządu rodnego – plastyka pochwy

Obniżenie narządów płciowych jest spowodowane rozciągnięciem mięśni podtrzymujących pochwę, odbytnicę i pęcherz moczowy, co najczęściej zdarza się po przebytych porodach. Wypadanie macicy, czyli jej przemieszczenie się do pochwy jest spowodowane osłabieniem mięśni miednicy. Jeżeli schorzenie jest bardzo zaawansowane, może nawet dojść do wysunięcia się macicy na zewnątrz. W skrajnych przypadkach dochodzi do tzw. wynicowania pochwy, czyli jakby wywinięcia się jej na lewą stronę. Do genetycznych przyczyn obniżenia narządów płciowych zalicza się wrodzone zaburzenia metabolizmu kolagenu. Zmiany te mogą być efektem długich i trudnych porodów lub porodów noworodków o dużej masie urodzeniowej, a także ciężkiej pracy fizycznej. Przeprowadzenie operacji plastycznej w takich sytuacjach jest często jedynym możliwym leczeniem. Objawy, które mogą wskazywać na obniżenie narządu rodnego są ciągły ucisk, ból w dole brzucha i okolicy krzyża, częste stany zapalne i nawracające infekcje dróg moczowych. Czasami pacjentka sama stwierdza obecność w przedsionku pochwy kulistej zmiany, którą jest obniżająca się przednia ściana pochwy.

Zabieg plastyki pochwy obejmuje 3 etapy. Plastykę przedniej ściany pochwy ze zlikwidowaniem tzw. uchyłka pęcherza moczowego (cystocele), plastykę tylnej ściany obejmującą zlikwidowanie tzw. uchyłka odbytnicy (rectocele) oraz plastykę krocza z odtworzeniem środka ścięgnistego. Zależnie od rozległości zmian wykonuje się tylko część etapów tej operacji plastycznej, bądź też wszystkie etapy łącznie. Operację przeprowadza ginekolog, na stole operacyjnym w pozycji ginekologicznej. Przed operacją lekarz dokładnie rysuje linie planowanych cięć chirurgicznych, w taki sposób, aby określić wielkość koniecznych do usunięcia fragmentów tkanek. Dzięki zabiegowi uzyskuje się zwężenie pochwy, usunięcie uchyłka pęcherza moczowego usunięcie uchyłka odbytnicy oraz poprawienie napięcia mięśni dna miednicy i podniesienie krocza, czyli powiększenie odległości pomiędzy przedsionkiem pochwy a odbytem. Istotnym elementem operacji jest odpowiednie odtworzenie mięśni dna miednicy i usunięcie nadmiaru śluzówki pochwy. Na zewnątrz pozostaje niewielki szew. Zwykle zabieg jest wykonywany w znieczuleniu rdzeniowym lub ogólnym. Rana zewnętrzna na skórze goi się około 7-10 dni. Do całkowitej aktywności ruchowej pacjentka powraca po kilku dniach, zaś do aktywności seksualnej po 6-8 tygodniach.
Czas uruchomienia pacjentki po zabiegu zależy od zastosowanego znieczulenia. Z reguły pacjentka uruchamiana jest około 4-6 godzin po zabiegu. Po zabiegu pacjentka może pić płyny i może zacząć spożywać lekkostrawne pokarmy. Zwykle pacjentka wypisywana jest domu nazajutrz po zabiegu, lecz czasami istnienie konieczność pozostania w oddziale o 1 dzień dłużej. Ponieważ dolegliwości bólowe po zabiegu są bardzo niewielkie, stosuje się w domu jedynie ogólnodostępne leki przeciwbólowe. Po zabiegu można powrócić do codziennych zajęć, a do pełnej aktywności po około 4-6 tygodniach.

Zalecenia przed operacją:

Zabieg plastyki pochwy jest wykonywany u kobiet. Jest zaliczany do większych zabiegów ginekologicznych. W celu przygotowania się do zabiegu należy wykonać badania laboratoryjne oraz oznaczyć grupę krwi. Wszystkie badania możemy wykonać bezpośrednio przed zabiegiem, jednak ich wcześniejsze wykonanie zwiększa prawdopodobieństwo wykonania zabiegu.

Zalecenia po operacji:

• niedopuszczanie do przepełnienia pęcherza moczowego poprzez częste oddawanie moczu ( co 2 godziny również w nocy) przez 7 dni po zabiegu
• częste podmywanie się pod bieżącą wodą i stosowanie do podmywania preparatu Tantum Rosa
• pielęgnacja krocza preparatem odkażającym (np. Octanisept)
• unikanie napinania krocza i pozycji siedzącej przez okres 7 dni
• unikanie wysiłków fizycznych i dźwigania przez okres 14 dni
• profilaktyka zaparć poprzez doustne stosowanie Lactulozy lub Parafiny
• doraźne stosowanie ogólnodostępnych leków przeciwbólowych
• powstrzymanie się od współżycia przez okres 6 tygodni
• zgłoszenie się do kontroli za około 7 dnia po zabiegu