Tonsilektomia usunięcie migdałków podniebiennych

Przewlekłe zapalenie migdałków jest wynikiem nawracających ostrych zapaleń migdałków podniebiennych, niemniej może rozwinąć się także przy braku ewidentnych objawów angin i nie zawsze jest poprzedzone są ostrymi infekcjami. W budowie migdałków dominują szczelinowate, rozgałęzione krypty, które przenikają miąższ. Fizjologicznie materiał, który osadza się w owych kryptach, jest usuwany swobodnie do jamy ustnej i funkcja migdałków nie zostaje zaburzona. Czasami zdarza się, iż resztki pokarmowe zalegają stale w zagłębieniach, stając się pożywką dla bakterii, które bytują w jamie ustnej, co prowadzi do przewlekłego zapalenia migdałków. Oprócz tego w kryptach mogą osadzać się: limfocyty, złuszczony nabłonek i bakterie.

Objawy przewlekłego stanu zapalnego są skąpe i mało charakterystyczne. Chorzy skarżą się na niewielki okresowy ból gardła, uczucie przeszkody w gardle, bóle szyi, trudności w połykaniu, cuchnący oddech, nieprzyjemny smak w ustach, zaburzenia smaku, powiększenie węzłów chłonnych szyi. Często pacjenci podają, że okresowo obserwują tworzenie się białych lub żółtych, twardych, cuchnących złogów w obrębie migdałków (czopy migdałkowe). Mogą również współistnieć objawy ogólne takie jak niewyjaśniona gorączka, osłabienie, obniżenie odporności czy osłabienie apatytu.

Znacznie przerośnięte migdałki podniebienne mogą prowadzić do ograniczenia drożności dróg oddechowych i do wystąpienia zespołu bezdechu obturacyjnego podczas snu.

Celem leczenia przewlekłego zapalenia migdałków jest wyeliminowanie nawracających angin oraz utajonego ogniska zakażenia, siejącego na cały organizm.

Leczenie migdałków, polegające na płukaniu i pędzlowaniu preparatami przeciwbólowymi, w przypadku zapalenia przewlekłego przynosi małe korzyści. Podobnie jest z antybiotykoterapią, która ma zastosowanie w zapaleniach ostrych. Jedynym skutecznym zabiegiem w zapaleniach przewlekłych jest leczenie operacyjne.

Częstą pacjenci mają obawy czy usunięcie migdałków nie wpłynie negatywnie na układ odporności. Migdałki podniebienne pełnią swoją funkcję do 8-10 roku życia, następnie ulegają atrofii. Operacja jest przeprowadzana u osób, u których tkanka ta jest zniszczona i skolonizowana przez bakterie, a więc jej usunięcie nie ma negatywnego wpływu na stan odporności.

Tonsillektomia czyli operacja usunięcia migdałków podniebiennych przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym. Cała operacja wykonywana jest w gardle z dostępu przez jamę ustną, a więc nie wykonuje się nacięć na skórze twarzy czy szyi. Migdałki usuwane są wraz z otaczającą torebką. Krwawienie zaopatrywane jest z użyciem diatermii lub rozpuszczalnych szwów.

Po zabiegu w gardle obecna jest rana, która goi się przez tworzenie białego nalotu nazywanego włóknikiem. Nie jest to nalot chorobowy, tylko prawidłowa forma gojenia się błony śluzowej. Przez pierwsze kilka dni pacjent odczuwa w gardle dyskomfort lub ból. W okresie tym należy przyjmować pokarmy w postaci półpłynnej oraz unikać potraw gorących, pikantnych oraz kwaśnych. W 6-7 dobie po zabiegu należy zachować ostrożność, ponieważ w wyniku procesu fibrynolizy rozpuszcza się włóknik i zachodzi większe ryzyko krwawienia.