Krioablacja MBB

Zabiegi

Zabieg krioablacji jest jedną z metod leczenia bólu przewlekłego w chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa.

Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa jest złożonym, wieloczynnikowym zjawiskiem polegającym między innymi na zmianach zwyrodnieniowych w krążkach międzykręgowych, więzadłach, mięśniach przykręgosłupowych oraz stawach międzywyrostkowych. Identyfikację W pierwszych jej etapach chory odczuwa umiarkowane, przemijające dolegliwości bólowe pleców i/lub karku, które z czasem pojawiają się częściej, trwają dłużej oraz mają większe nasilenie. Wraz z zaawansowaniem procesu chorobowego ból może zacząć promieniować do potylicy, ręki lub nogi. Zespołowi bólowemu zazwyczaj towarzyszy ograniczenie ruchomości, a w konsekwencji i aktywności życiowej, co ostatecznie uniemożliwia choremu normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. W ciężkich przypadkach zmiany zwyrodnieniowe mogą prowadzić do ucisku struktur nerwowych i do zaburzenia ich funkcji (niedowład ręki lub nogi, zaburzenia w oddawaniu moczu /lub stolca), co może wiązać się z koniecznością pilnego zabiegu operacyjnego. Trudno jednoznacznie wskazać na przyczyny choroby, gdyż dotyka ona zarówno kobiety jak i mężczyzn, osoby pracujące fizycznie i umysłowo, szczupłych i otyłych, wysokich i niskich wzrostem. Jedynym pewnym czynnikiem wpływającym na rozwój choroby jest wiek, choroba ta najczęściej dotyka osób starszych, aczkolwiek tendencje do jej występowania obserwuje się u coraz młodszych pacjentów. W początkowych stadiach choroby poprawę przynoszą leki przeciwbólowe oraz zabiegi rehabilitacyjne. Natomiast w przypadkach przewlekłych zespołów bólowych, w których powyższe metody nie dają zadowalającej poprawy i ból nie ustępuje mimo ich stosowania, należy zastosować interwencyjne metody przeciwbólowe tj.m.in. krioablacja, które u większości pacjentów pozwolą na życie całkowicie bez bólu lub też spowodują znaczną redukcję bólu i pozwolą na odroczenie w czasie lub też całkowicie wyeliminują potrzebę zabiegu operacyjnego.
W przypadku braku poprawy po wszystkich innych metodach leczenia, przy stwierdzeniu zmian strukturalnych będących przyczyną zgłaszanych dolegliwości oraz w razie wystąpienia objawów ucisku struktur nerwowych, metodą z wyboru jest leczenie operacyjne.
Przed proponowanym zabiegiem operacyjnym warto skonsultować się z lekarzem wykonującym interwencyjne zabiegi przeciwbólowe.

Przed zabiegiem krioablacji konieczna jest identyfikacja tzw. generatora bólu, a więc miejsca, które określi anatomiczny cel terapii.

Diagnostyka generatora bólu rozpoczyna się już w trakcie zbierania wywiadu i badania lekarskiego. Następnie kontynuowana jest w gabinecie lekarskim pod kontrolą USG, lub też na bloku operacyjnym pod kontrolą promieni Roentgena (większa precyzja) i polega na zlokalizowaniu i nastrzyknięciu generatora bólu lekiem znieczulającym miejscowo (takim samym jaki stosowany jest do znieczulenia przy zabiegach stomatologicznych).

Sam zabieg krioablacji również wykonuje się w gabinecie lekarskim pod kontrolą USG, lub też na bloku operacyjnym pod kontrolą promieni Roentgena. W pierwszej kolejności oznacza się miejsce wkłucia igły do krioablacji i to miejsce nastrzykuje się lekiem znieczulającym miejscowo. Następnie nakłuwa się skórę i wprowadza specjalną igłę, której końcówka ma znaleźć się w generatorze bólu.
Po umieszczeniu igły we właściwym miejscu na skutek przepuszczenia przez nią gazu (medycznego CO2 lub N2O), jej końcówka zostaje schłodzona do bardzo niskiej temperatury (do -70oC) przez kilkanaście sekund. Powoduje to bardzo selektywne i częściowe uszkodzenie włókien nerwowych prowadzących czucie bólu z chorych struktur.
Generatorów bólu może być kilka, dlatego też w trakcie jednego zabiegu może być konieczna kilkukrotna zmiana pozycji igły i powtórne jej schłodzenie.
Wysoka selektywność terapii pozwala na wyłączenie jedynie włókien nerwowych odpowiedzialnych za odczuwanie bólu, inne włókna, a w szczególności te odpowiedzialne za poruszanie rękami i nogami pozostają nietknięte, a ich funkcja niezaburzona.
Po zabiegu dochodzi do wygłuszenia impulsacji bólowej i poprawy funkcjonowania, efekt ten obserwowany jest niemalże natychmiast po zakończeniu zabiegu.
Uszkodzone włókna nerwowe regenerują (odtwarzają) się same po czasie ok.6 miesięcy do roku. Fakt regeneracji włókien dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo terapii, gdyż jej efekty są w pełni odwracalne, jednakże wiąże się to również koniecznością powtórzenia zabiegu w razie nawrotu dolegliwości bólowych.
Natomiast ze względu na bardzo małą inwazyjność zabieg można powtarzać wielokrotnie z tak samo dobrym efektem przeciwbólowym.
Zabieg związany jest z nakłuciem skóry i nie wymaga założenia szwów. Na miejsce wkłucia zakładany jest opatrunek, który należy wymienić następnego dnia w domu.
Pacjent po zabiegu wychodzi do domu tego samego dnia, a fakt zastosowania niskiej temperatury minimalizuje liczbę możliwych działań niepożądanych.
Jedynym lekiem stosowanym w trakcie zabiegu jest lek znieczulający miejscowo (Lignocaina/Bupivacaina), FAKT UCZULENIA NA TE LEKI NALEŻY JAK NAJSZYBCIEJ PRZED ZABIEGIEM ZGŁOSIĆ LEKARZOWI PRZEPROWADZAJĄCEMU ZABIEG.
Po zabiegu pacjent zachęcany jest do powrotu do pełnej aktywności życiowej, nie ma konieczności unieruchomienia i specjalnej rehabilitacji.
Wskazana jest kontrola neurochirurgiczna za 1 i 3 miesiące celem oceny poprawy po leczeniu.

1 godzina

Czas trwania zabiegu

1 dzień

Pobyt w klinice

Miejscowe

Znieczulenie

3 miesiące

Zalecany czas pobytu pod kontrolą lekarza

Zalecenia przed operacją:

 

Zabieg krioablacji należy do grupy zabiegów minimalnie inwazyjnych, co oznacza bardzo niskie ryzyko powikłań.

Zalecenia po operacji:

 

  • Powrót do pełnej aktywności życiowej
  • Dalsza rehabilitacja mająca na celu profilaktykę postępu choroby zwyrodnieniowej.
  • Kontrola po 1 i po 3 miesiącach od zabiegu.