Dyscektomia / korporektomia szyjna

Zabieg odbarczenia struktur nerwowych w szyjnym odcinku kanału kręgowego kręgosłupa przeprowadza się w przypadku stwierdzenia objawowych zmian w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego. Zmiany takie (przepukliny krążków międzykręgowych, osteofity kostne, przerośnięte więzadła) powodują kompresję struktur nerwowych w kanale kręgowym kręgosłupa (rdzeń kręgowy i/lub korzenie nerwowe), dając dolegliwości wynikające z nieprawidłowego działania uciśniętych elementów układu nerwowego.

Najczęściej jest to zespół bólowy szyjnego odcinka kręgosłupa promieniujący do kończyny górnej unerwianej przez uciśnięty nerw (tak zwana rwa barkowa/rwa ramienna). Często towarzyszą jej również zaburzenia czucia w obrębie kończyny (osłabienie lub wzmożenie czucia oraz parestezje – uczucie odrętwienia kończyny). W niektórych przypadkach może dojść dodatkowo do osłabienia siły mięśniowej w obrębie kończyny (niedowład w obrębie dłoni lub stawu łokciowego/ramiennego). W przypadku ucisku na rdzeń kręgowy objawy chorobowe mogą obejmować także kończyny dolne, powodując osłabienie siły mięśniowej oraz zaburzenia czucia w kończynach dolnych, problemy z chodem oraz zaburzenia funkcji zwieraczy (niemożność oddania moczu lub osłabienie kontroli nad jego oddawaniem).

Oprócz charakterystycznych objawów w badaniu neurologicznym obecność zmian zwyrodnieniowych oraz ich dokładną lokalizację stwierdza się w badaniu rezonansu magnetycznego kręgosłupa szyjnego, bądź – w przypadku przeciwwskazań do jego wykonania – w badaniu tomografii komputerowej kręgosłupa szyjnego. Leczenie operacyjne wskazane jest w przypadku braku poprawy w zakresie dolegliwości bólowych po leczeniu zachowawczym (odpoczynek, leczenie przeciwbólowe, rehabilitacja) bądź w przypadku występowania ucisku na rdzeń kręgowy, mogącego prowadzić do jego trwałego uszkodzenia.

Pacjent po znieczuleniu ogólnym jest układany na stole operacyjnym w pozycji na plecach, z wyeksponowaną szyją i głową odgiętą delikatnie do tyłu. Przy pomocy śródoperacyjnego aparatu RTG oznacza się przestrzeń międzykręgową, w której występują zmiany zwyrodnieniowe. Następnie, po dezynfekcji i obłożeniu pola operacyjnego oraz miejscowego znieczulenia skóry, wykonuje się linijne nacięcie skóry i tkanki podskórnej, długości około 5-6cm w bocznej części szyi, pomiędzy krtanią przyśrodkowo, a mięśniem mostkowo-obojczykowo-sutkowym bocznie, z reguły po stronie prawej.

Blizna pooperacyjna jest niewielka i nie rzuca się w oczy. Stopniowo preparując tkanki, tworzy się dostęp operacyjny do przedniej powierzchni kręgosłupa szyjnego, pomiędzy tchawicą i przełykiem przyśrodkowo, a tętnicą i żyłą szyjną bocznie. Po dotarciu do przedniej powierzchni kręgosłupa oraz ponownym potwierdzeniu prawidłowego poziomu obecności zmian zwyrodnieniowych przy pomocy aparatu RTG pod kontrolą mikroskopu operacyjnego delikatnie usuwa się zmiany zwyrodnieniowe, zmniejszając ucisk na znajdujące się pod nimi struktury nerwowe. W zależności od rozległości zmian zwyrodnieniowych zabieg może obejmować usunięcie krążka/krążków międzykręgowych (dyscektomia szyjna) lub trzonu kręgu wraz z przyległymi krążkami międzykręgowymi (korporektomia szyjna).

Po operacyjnym odbarczeniu uciśniętych struktur nerwowych w miejsce usuniętych zmian implantowana i umocowana jest dopasowana rozmiarem proteza krążka międzykręgowego/trzonu kręgu, mająca stabilizować kręgosłup po usunięciu zmian zwyrodnieniowych. Po potwierdzeniu prawidłowego położenia protezy w śródoperacyjnym zdjęciu RTG następuje warstwowe szycie tkanek i zakończenie operacji.

Zalecenia przed operacją:

– posiadanie aktualnego (do 6 miesięcy) rezonansu kręgosłupa szyjnego,

-odstawienie leków przeciwpłytkowych/przeciwkrzepliwych pod kontrolą lekarza prowadzącego leczenie (możliwość terapii zastępczej heparyną drobnocząsteczkową)

– wyrównanie stanu ogólnego i adekwatne leczenie chorób współistniejących, zapewniające możliwość przeprowadzenia planowego zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym

Zalecenia po operacji:

– pionizacja i rehabilitacja pacjenta najczęściej rozpoczyna się podczas pobytu w szpitalu, następnego dnia po operacji. W niektórych przypadkach wskazane jest stosowanie kołnierza szyjnego do pionizacji w okresie pooperacyjnym – wskazania do stosowania kołnierza jak i określenie czasu konieczności jego noszenia ustalane jest indywidualnie, w zależności od rozległości zabiegu i rodzaju zastosowanych implantów,

–  zmiana opatrunków, pielęgnacja i obserwacja rany pooperacyjnej, usunięcie szwów w 10-12 dobie.  W przypadku zauważenia gorączki, niepokojącego wyglądu rany pooperacyjnej, rozejścia się brzegów, wycieku z rany – pilny kontakt ze Szpitalem,

– wykonywanie ćwiczeń wg. wyuczonego schematu oraz dalsze leczenie rehabilitacyjne,

– zgłoszenie się do kontroli neurochirurgicznej za 1 miesiąc i 3 miesiące,

– stosowanie doraźnie leków p/bólowych.