Niepłodność

Zabiegi

O niepłodności mówimy w przypadku, gdy do ciąży nie dochodzi po roku regularnego współżycia bez stosowania antykoncepcji.

W takiej sytuacji jest ok. 20 procent par. Za niepłodność odpowiedzialna jest zarówno często kobieta jak i mężczyzna. U kobiet częstą przyczyną braku ciąży są zaburzenia jajeczkowania. Mogą one być skutkiem zespołu policystycznych jajników, schorzeń tarczycy, niewydolności układu podwzgórzowo-przysadkowego, hiperprolaktynemii czy nadmiernej masy ciała. Inną częstą przyczyną niepłodności jest niedrożność jajowodów, spowodowana np. zrostami powstałymi po operacjach w jamie brzusznej, endometriozie, przebytych stanach zapalnych. Niekiedy przyczyny braku ciąży w ogóle nie można ustalić – mówi się wtedy o niepłodności idiopatycznej.

W diagnostyce i leczeniu niepłodności wiodącą rolę odgrywa laparoskopia Ma ona zastosowanie w przypadku niepłodności o nieustalonej przyczynie lub w przypadku niepłodności o przyczynie jajowodowej lub jajnikowej. Jeśli w pierwszej kolejności zostały wykluczone inne przyczyny tego problemu (zaburzenia endokrynologiczne, choroby genetyczne), laparoskopia staje się przydatnym narzędziem do oceny budowy, położenia i drożności jajowodów, a także lokalizacji ewentualnych zrostów. W laparoskopii możliwe jest usunięcie zmian patologicznych powodujących niepłodność, jak również kauteryzacja jajników – nacięcie otoczki, co ułatwia owulację w przypadku zespołu policystycznych jajników u pacjentek opornych na stymulację farmakologiczną. Laparoskopia jest również metodą, pomagającą zdiagnozować i leczyć wady rozwojowe wewnętrznych narządów płciowych.

Zabieg laparoskopowy w niepłodności wymaga specjalistycznego sprzętu laparoskopowego odpowiednio przygotowanej sali operacyjnej i wyszkolonego zespołu operacyjnego. Jest to zabieg wymagający od operatora szczególnej precyzji, aby manipulując mikro narzędziami nie spowodować powikłań u pacjentki planującej zajście w ciążę. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym na stole operacyjnym przypominającym fotel ginekologiczny. Jest on pochylony w ten sposób, że pacjentka znajduje się w tzw. pozycji Trendelenburga, czyli z głową ułożoną nieco niżej niż nogi. Na początku zabiegu podaje się do jamy brzusznej poprzez specjalną igłę dwutlenek węgla w celu wytworzenia odmy otrzewnowej. Gaz unosi powłoki brzuszne do góry oraz „rozpycha” jelita pozwalając na wprowadzenie narzędzi laparoskopowych. Następnie poprzez niewielkie, około 10 milimetrowe, kosmetyczne nacięcie w pępku wprowadza się do jamy brzusznej kamerę oraz źródło światła. Na monitorze uzyskuje się kolorowy obraz w znacznym powiększeniu, o bardzo wysokiej rozdzielczości. Poprzez trzy 5 milimetrowe nacięcia ponad spojeniem łonowym wprowadza się do jamy brzusznej dodatkowe mikro narzędzia. Przy ich pomocy usuwa się ewentualne zmiany mogące być przyczyną niepłodności. Czasami, pod koniec zabiegu, do jamy brzusznej kroplowo wlewa się specjalny płyn zapobiegający powstawaniu zrostów. Po zakończeniu zabiegu narzędzia z jamy brzusznej usuwa się i wypuszcza wprowadzony uprzednio dwutlenek węgla. Na rany po wprowadzonych narzędziach zakłada się szwy kosmetyczne. Pacjentka uruchamiana jest około 4-6 godzin po zabiegu. Kilka godzin po zabiegu pacjentka może pić płyny, a po pojawieniu się perystaltyki jelit, może zacząć spożywać lekkostrawne pokarmy. Pacjentka wypisywana jest domu następnego dnia po operacji. Ponieważ dolegliwości bólowe po zabiegu są bardzo niewielkie, stosuje w domu jedynie ogólnodostępne leki przeciwbólowe. Po zabiegu można powrócić do codziennych zajęć po 3 dniach, a do pełnej aktywności po około 7-10 dniach.

1-2 godziny

Czas trwania zabiegu

1-2 dni

Pobyt w klinice

ogólne

Znieczulenie

4 tygodnie

Zalecany czas pobytu pod kontrolą lekarza

Zalecenia przed operacją:

 

Zabieg laparoskopowego leczenia niepłodności jest wykonywany u kobiet. Jest zaliczany do większych zabiegów ginekologicznych. W celu przygotowania się do zabiegu należy wykonać badania laboratoryjne oraz oznaczyć grupę krwi. Wszystkie badania możemy wykonać bezpośrednio przed zabiegiem, jednak ich wcześniejsze wykonanie zwiększa prawdopodobieństwo wykonania zabiegu.

Zalecenia po operacji:

 

  • prowadzenie oszczędzającego trybu życia i unikanie dużych wysiłków fizycznych przez 7-10 dni
  • stosowanie diety lekkostrawnej przez 3 dni
  • samodzielna pielęgnacja ran po wkłuciach preparatem odkażającym i codzienna zmiana naklejonych, jałowych opatrunków
  • doraźne stosowanie ogólnodostępnych leków przeciwbólowych
  • zgłoszenie się do lekarza celem usunięcia szwów około 7 dnia po zabiegu
  • powstrzymanie się od współżycia do czasu kontroli lekarskiej
  • odebranie po 14 dniach od zabiegu wyników badań histopatologicznych i zgłoszenie się z wynikami do kontroli u lekarza