Artroskopia stawu biodrowego

Zabiegi

Zabieg artroskopii stawu biodrowego wykonywany jest głównie z powodu konfliktu udowo-panewkowego ale jest on również z powodzeniem stosowany w innych schorzeniach biodra. Jest zabiegiem leczniczym. Możliwości współczesnej diagnostyki wyeliminowały praktycznie tzw. artroskopie diagnostyczne..
Diagnostyka problemów z biodrem powinna zostać przeprowadzona przez chirurga ortopedę. W przypadku osób młodych (15-65 rż.) najlepszym adresem jest lekarz specjalizujący się w schorzeniach biodra, który w swoim portfolio oferuje NIE TYLKO endoprotezy biodra.
Problemy stawu biodrowego często początkowo dają dolegliwości bólowe pachwiny. Zdarza się też, że choroba biodra współistnieje z przepukliną pachwinową. Często osoby dotknięte tym problemem trafiają do chirurga ogólnego. Dlatego dobrym rozwiązaniem jest konsultacja 3-osobowego zespołu terapeutycznego: ortopeda-fizjoterapeuta–chirurg ogólny specjalizującego się w problemach pachwiny i biodra.
W diagnostyce istotne są:
prawidłowo zebrany wywiad
• badanie kliniczne
• badania obrazowe: rtg, rezonans magnetyczny (MRI) i tomografia komputerowa (TK)

Artroskopia biodra jest techniką operacyjną, która zrewolucjonizowała leczenie powszechnego problemu jakim jest ból biodra. Zastosowana na odpowiednio wczesnym etapie choroby często pozwala znacznie odsunąć w czasie lub nawet uniknąć zabiegu wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego.
W trakcie zabiegu ortopeda wprowadza do stawu biodrowego, poprzez kilka małych nacięć skórnych, kamerę oraz narzędzia artroskopowe.
Techniki artroskopowej naprawy stawu biodrowego zostały rozwinięte stosunkowo późno z uwagi na wyjątkowo zwartą budowę stawu biodrowego. Dopiero po zastosowaniu wyciągu można wysunąć głowę kości udowej z panewki, co wytwarza przestrzeń pozwalającą na wprowadzenie narzędzi. Dodatkowym utrudnieniem jest wyjątkowo głęboka lokalizacja stawu biodrowego ukrytego w całej masie mięśni i innych tkanek otaczających staw biodrowy.
Powoduje to, że artroskopia biodra jest wyjątkowo wymagającym zabiegiem. Do prawidłowego przeprowadzenia artroskopii biodra konieczne są specyficzne narzędzia dedykowane często wyłącznie do tego zabiegu oraz duże doświadczenie ortopedy w wykonywaniu zabiegów endoskopowych.
W trakcie zabiegu ortopeda wykonuje usunięcie wyrośli kostnych, naprawę obrąbka, jeśli to możliwe lub usunięcie niestabilnych fragmentów w przypadkach nienaprawialnych uszkodzeń oraz naprawę chrząstki panewki.

Artroskopia biodra wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Zabieg wykonywany jest z użyciem endoskopowego zestawu wizyjnego, pod kontrolą ramienia C (mobilny aparat do wykonywania zdjeć Rtg w czasie zabiegu). Chirurg wykonuje 2-4 nacięcia skóry nad stawem biodrowym przez które do wnętrza stawu wkładana jest optyka artroskopowa i narzędzia używane do naprawy.

Rehabilitację pacjent rozpoczyna już następnego dnia po zabiegu operacyjnym. Szczegóły postępowania w okresie pooperacyjnym są ustalane indywidualnie w zależności od rodzaju przeprowadzonej naprawy. Najczęściej zalecany jest 2-4 tygodniowy okres chodzenia o kulach z odciążaniem operowanej kończyny. W trakcie rehabilitacji trwającej około 6 (3-8) miesięcy zwracamy uwagę na właściwą odbudowę mięśni, rozciąganie, rolowanie i terapię manualną szczególną uwagę zwracając na naukę tyłopochylenia miednicy i zmianę nieprawidłowych nawyków.

Opracował: dr Arkadiusz Koniarski – http://artrokoniarski.pl/

2-4 godziny

Czas trwania zabiegu

2 dni / 1 noc

Pobyt w klinice

ogólne

Znieczulenie

1 rok / 6 m-cy rehabilitacji

Zalecany czas pobytu pod kontrolą lekarza

Zalecenia przed operacją:

 

Artroskopia stawu biodrowego jest wykonywana z reguły u pacjentów młodych i w średnim wieku. Pomimo endoskopowego charakteru operacji jest to zabieg znacznie poważniejszy niż np. artroskopia kolana. Ma to związek m. in. z  zastosowaniem wyciąg i głębszą lokalizacją stawu biodrowego. W celu przygotowania się do zabiegu artroskopowego należy wykonać badania laboratoryjne oraz oznaczyć grupę krwi. Wszystkie badania możemy wykonać bezpośrednio przed zabiegiem, jednak ich wcześniejsze wykonanie zwiększa prawdopodobieństwo wykonania zabiegu.

Zalecenia po operacji:

 

  • zmiana opatrunków co 2 dni oraz usunięcie szwów skórnych w 10-14-tej dobie od zabiegu
  • ćwiczenia usprawniające wg schematu przedstawionego przez rehabilitanta w szpitalu
  • odciążanie operowanej kończyny przez okres wskazany na karcie informacyjnej
  • stosowanie pończoch i kompresoterapii
  • stosowanie leków przeciwbólowych
  • stosowanie leków przeciwzakrzepowych
  • stosowanie leków zmniejszających ryzyko powstania skostnień okołostawowych